
Σε κάθε σχολείο υπάρχουν άνθρωποι που μπορεί να μη φαίνονται μπροστά, αλλά η παρουσία τους είναι ανεκτίμητη. Μια από αυτούς είναι η κυρία Άννα, η σχολική καθαρίστρια που καθημερινά δίνει στα παιδιά ένα μάθημα ζωής, χωρίς καν να το καταλαβαίνει. Η δουλειά της δεν είναι απλώς να καθαρίζει τους χώρους του σχολείου. Είναι η ψυχή που κρατά το σχολείο ζωντανό και όμορφο, ενώ παράλληλα προσφέρει απλόχερα αγάπη και καλοσύνη.
Από νωρίς το πρωί, πριν καν χτυπήσει το κουδούνι, η κυρία Άννα έχει ήδη σκουπίσει, σφουγγαρίσει και τακτοποιήσει, έτσι ώστε τα παιδιά να βρουν τις αίθουσες τους καθαρές και έτοιμες για μάθημα. Κανείς δεν της το ζητάει, αλλά η ίδια έχει επιλέξει να φροντίζει κάθε γωνιά του σχολείου σαν να είναι το ίδιο της το σπίτι. Όμως, η φροντίδα της δεν περιορίζεται στη δουλειά. Ξέρει το όνομα κάθε παιδιού, ξέρει πότε είναι χαρούμενο και πότε χρειάζεται ένα γλυκό λόγο. Ένα «καλημέρα, καλή δύναμη» από τα παιδιά της αρκεί για να φωτίσει το πρόσωπό της.
Τα παιδιά τη βλέπουν σαν οικογένεια. «Η κυρία Άννα είναι σαν τη δεύτερη μαμά μας» λένε συχνά. Στα διαλείμματα, όταν τη βλέπουν να μαζεύει τα σκουπίδια, σπεύδουν να τη βοηθήσουν. Μερικές φορές της φέρνουν ζωγραφιές ή λουλούδια, για να της πουν «ευχαριστώ» με τον δικό τους παιδικό τρόπο. Και εκείνη, με μια αγκαλιά, τους δείχνει ότι η αγάπη και ο σεβασμός χτίζονται με μικρές καθημερινές πράξεις.
Μια μέρα, η δασκάλα ρώτησε τους μαθητές: «Ποιος είναι ο πιο σημαντικός άνθρωπος στο σχολείο;» Σχεδόν όλοι φώναξαν: «Η κυρία Άννα!» Γιατί ξέρουν πως αν δεν υπήρχε εκείνη, τίποτα δεν θα ήταν το ίδιο.
Η ιστορία της κυρίας Άννας μάς θυμίζει ότι οι άνθρωποι που κάνουν τη διαφορά δεν είναι πάντα αυτοί που φαίνονται. Είναι οι ακούραστοι ήρωες της καθημερινότητας που με απλές πράξεις γεμίζουν αγάπη και φως τις ζωές των παιδιών.